سلام
حالتون خوبه؟
من هم پستتون را خوندم هم اين كامنتارا... واقعا خودتون قضاوت كنين ، با اين تحليلي كه محمد نوشته ، من ديگه چي ميخوام كامنت بزارم ؟
يادم مياد قبنا خيلي در مورد ذهن هوشيار و ناهشيار ، دنياي درون و بيرون ، مغز و قدرت هاي اون مطالعه ميكردم... شايد خنده دار زمانش (اون موقعي كه كنكور داشتم)
سلام ماهي نازنينم ...
منم آپيدم ...
منتظرتما مثل هميشه ...
نازنين
سلام ماهي كوچولوي نازم ...
منتظرتم ...
به نظرم ذهن هوشيار و ناهشيار هم برگرفته از همين مي تونه باشه
و خيلي لذت بردم و ديدم كه نوشتي :
ذهن هوشيار نياز به توجه و درک بيشتري داره
براي مثال بعضي وقتا ماها مثلا طي چند سال از نظر مادي چنان وضعمون خوب ميشه كه تمام گذشتمون و اطرافيانمونو از ياد مي بريم يعني براي رسيدن به يك چيزي ،چيز ديگمونو نابود مي كنيم .
يادمون نره اگه اين ذهن هوشيارو بهش دقت نكنيم شايد همون ذهن ناهشيار هم هر روز بدتر از ديروز بشه ...
قطعا همه ي ما تا حالا شنيديم كه مثلا يك پسري كه فقير يوده و توي خيابون نفت مي فروخته تونسته طي گذشت سال ها به بالاترين مدارج برسه و اين فرد قطعا شايد نه راهنمايي داشته نه كتابي خونده و نه اميد دهنده هايي كه براش آينده ي درخشاني تصور كنن پس خودش بوده و خداي خودش و عزمشو جذب كرده و رفته جلو و قدم به قدم چيزايي كه هميشه همه ميگنو طي كرده و به بالاترين درجه رسيده .
و بعد فرد ديگه اي بوده كه هميشه يك عالمه كتاب خونده ،برنامه هاي روانشناسي ديده درس خونده ولي حتي به يك دهم پاي اون فرد هم نرسيده .
من ميخوام بگم مهم وقتيه كه ما خودمون و فقط خودمون بتونيم به چيزي ايمان بياريم و اونو انجام بديم .
اوني كه 4 سال پشت كنكوره با 20 ميليون معلم گرفتن هم كارش بهتر نميشه . هميشه اول از همه هركي موفقه هركي مي بينيم داره ميره جلو اول از همه خودش باني اين امر بوده و بقيه و چيزاي جانبي شايد بهانه و تشويق هايي براي رسيده به اون مهمه ...
سلامي دوباره .
خوب با اين آپ كلي از چيزهايي كه در درونت ميگذره و افكار تو ،تونستم حدس بزنم . در مورد موضوعي نوشتي كه قطعا خيلي از ماها دست و پا شكسته اينارو مي دونيم ولي نه مثل تو انقدر جمع و جور و يكجا .
من ميخوام قضيه رو از يك جاي ديگه شروع كنم و آخرش تاييد بزنم بر حرفاي شما ...
دوست خوبم
خوبي. متنت مثل دفعات قبل زيبا بود .
خسته نباشي
مواظب خودت باش
سلام. مطلب خوب و مفيدي بود. اصولا ذهن ناهشيار رو بايد هي بهش تلنگر زد كه من مي دونم تو هستي. و قطعا تو هم اينو به خوبي مي دوني كه ذخن ناهشيار چقدر قدرتمنده. اين ذهن قسمتي از وجود ماست كه حتي مي تونه روي عوامل طبيعي هم تاثير بگذاره. البته كمي پيچيده س.
در مورد نظرات پرشين بلاگ من هم اين مشكل رو داشتم البته مي توني براي برطرف شدنش وقتي به قسمت مديريت وبلاگت مي ري اون بالا با رنگ سبز نوشته شده براي برطرف شدن مشكل نظرات سايت خودتون به اين آدرس مراجعه كنيد:
http://admin.persianblog.ir/
راهي كه هست اينه كه به قسمت ويرايش قالب خودت بري و تمام آدرس هاي persianblog.com رو به آدرس persianblog.ir تغيير بدي البته خيلي هاش تغيير داده شده اما هنوز بعضي هاش مونده که قسمت نظرات هم جزو همون هاست.
موفق باشي.
واي سلام ماهي كوچولول خانومي ناز ...
چطوري ؟؟؟ چقدر جالب واقعاًاين رو نمي دونستم و دوست داشتم بدونم ...
مگه ژن ها انقدر عوض شده كه دو نسل قبل ما با اون همه عاطفه شدن ما با اين همه نيرنگ و دروغ ...
آره غير ممكن غير ممكنه ... پس واقعاً مي تونيم ... بايد همه بدي هارو از خودمون دور كنيم تا ذهن هوشيار غالب باشه ...
آپ كردي به منم بگو ..
مرسي با اون نظر نازت ...
آرزومند آرزوهايت ...
روانكاوي خويشتن خيلي كار سختيه و به اين راحتي ها نميشه اين كارو كرد. حداقلش اينكه بايد يك الگوي استاندارد داشته باشي تا با خودت مقايسه اش كني و بفهمي عيب داري. اين الگو پيدا كردنش خيلي سخته. تازه بعدش هم كلي بايد رو خودت كار كني تا شايد بشه يكي از اونا رو به قول تو پرتش كرد بيرون ولي من فكر مي كنم خيلي زخم ها رو ميشه التيام بخشيد و لي جاي زخم هميشه هست و گه گداري جاي زخمه درد ميگيره.
ممنون از پستي كه گذاشتي و زحمتي كه ميكشي.
علي الحساب اول !!!
تا حالا نه اينكه بهش فكر نكرده باشم اما زياد هم خودمو درگير نمي كنم !
